Je suis à la maison

Le surprise..

Zaterdag was het dan eindelijk zover. Mijn planning voor de zaterdag.. alles maar dan ook echt alles inpakken. Eerst wist ik niet waar ik moest beginnen. Dus na eerst even rondgekeken te hebben heb ik als eerst alle foto’s en kaartjes van de muren gehaald. Dit was nog een hele klus. Nouja niet zo zeer de kaarten zelf, maar wel het plakgum dat vast bleef kleven en wat ik er uiteindelijk maar met een mes zo goed als mogelijk van af heb gehaald. Als laatste de rest van mijn zooi ingepakt, al mijn kleren, boeken, pannen en bestek paste prima in kratten en boodschappentassen.
Het moment om naar huis te gaan kwam steeds dichterbij.. en niet iedereen wist hier van, dus het was nogal lastig om mijn mond te houden tegen iemand die ik heel lief vind .

Zondag een heel gezellige dag gehad met een ander Nederlands meisje hier. De hele middag gepraat en niks gedaan en ’s avonds samen gegeten in de oh zo schone keuken, die ik zeker niet gemist heb de laatste 2 maanden!

Voor maandag en dinsdag stond de schoonmaak op de planning. Eerst op weg naar de supermarkt om nieuwe doekjes te kopen, want de oude die ik had waren voor de laatste schoonmaak wel aan vervanging toe. Na dat gekocht te hebben, heb ik de koelkast geleegd en ontdooid en de rest van mijn luxe villa opgeruimd en schoongemaakt.

En toen was het alweer woensdag. ’s Ochtends had ik een afspraak staan om mijn kamer te laten controleren. Die afspraak stond om 10 uur, maar om 11 uur was er nog niemand.. Bleek dat een vrouw mij was vergeten te melden dat ik eerst naar de receptie toe moest komen. Tjaa dan maar een nieuwe afspraak maken.
’s Avonds stond mijn moeder alweer voor de deur en zijn we lekker uit eten geweest bij La Défense. Voor de donderdag stond er een wandeling op het program. Na op internet te hebben gezocht wat voor ‘nieuws’ we nog konden doen, heb ik een route gevonden die ons van het kanaal st. Martin naar de woonplaats van Edith Piaf bracht. Hierna het park André Citroen bezocht, vlakbij de Eiffeltoren. Het was jammer genoeg toen niet echt lekker weer meer.

Na donderdag komt natuurlijk vrijdag..de laatste dag in Parijs!
Vroeg opgestaan, de auto verder ingeladen en om 9 uur werd mijn kamer gecontroleerd. Alles in orde dus toen mijn sleutel ingeleverd. Daar ging het helaas wat moeizamer. Ze waren het er niet mee eens dat ik geen huur voor juni had betaald.. Maar ik zou niet eens in juni daar blijven.. beetje raar! Uiteindelijk gewoon weggegaan richting school, waar alles meer dan een uur uitliep, nog langer wachten dus.
Presentatie gehad, teruggelopen naar de supermarkt waar de auto stond en op weg naar huis.
Om half 7 ’s avonds stond ik weer in mijn eigen vertrouwde straat.
Sofie ’s avonds op bezoek gehad, en weer lekker ouderwets kunnen bankhangen en kletsen. Gisteren Michael ook weer opgezocht in dit koude land. En dan begint vanaf morgen het echte leven ook weer met stage en alles voorbereiden.


Ik heb vaak te horen gekregen dat jullie het heel leuk vinden om al mijn verslagen te lezen. Dit vind ik dan ook onwijs leuk om te horen ;) Maar helaas moet ik jullie teleurstellen, want dit is toch echt mijn allerlaatste verslag. Toch wil ik wel even mijn lieve oudertjes bedanken, die er altijd voor mij waren, met wie ik veel heb mogen skypen en die, zeker mijn mams, een aantal keer over zijn gekomen. En ook mijn zusjes met wie ik leuke dagen heb beleefd in Parijs. Ook mijn hele lieve vriendinnetje vond het gezellig om 4 keer naar mij in Parijs te komen. Samen hebben we de hele stad van links naar rechts en van boven naar beneden gezien. Naast dat we de hele stad hebben gezien, hebben het heel gezellig met elkaar gehad en leuk met elkaar kunnen praten.
Et le dernier, mais certainement pas le moins.. Mijn prins in zijn rode auto, hè Michael ;). Samen met mijn lieve vriendje heb ik de rest van de stad bekeken. Veel gelopen en gezien en het samen heel gezellig gehad!
Enn natuurlijk als laatste wil ik iedereen die mij lieve kaartjes of berichtjes heeft gestuurd bedanken! Want door jullie was mijn eerst hele witte muur, na een paar weken al een heel stuk vrolijker 
MERCI

Maar wat ben ik toch blij dat ik weer thuis ben! Gewoon weer op mijn fiets kunnen stappen om zomaar ergens wat te gaan drinken of eventjes gezellig te kletsen.. Dat heb ik zeker wel gemist met jullie! Maar ik heb zeker ook een geweldige ervaring hier gekregen. Eentje die ik nooit meer zal krijgen waarschijnlijk en waarvan ik blij ben dat ik deze kans heb gegrepen. Ondanks dat het onderwijs hier niet heel spectaculair was heb ik zeker veel geleerd, toch ook op school, op stage, van de stad en natuurlijk van mijzelf!

Nou, opa&oma’s, tantes&ooms, paps&mams, zusjes, Michael, Sofie, en nog vele anderen die ik nu vergeet te noemen..Dit was dan toch echt mij aller-aller-allerlaatste verslag!

Heel veel groetjes en ik zie jullie vast heel snel in het echt (:

x